تاریخ کوردها و هر وجب از خاک کردستان نشانه‌ای از خیانت نیروهای خودی و غیرخودی را بر سیمای خود دارد. از کورش هخامنشی که نواده‌ی کردها بود تا رسیدن مهاجمان به خاک کوردستان و در طول تاریخ این قبا بر تن سرنوشت این ملت دوخته شده است.
در عصر حاضر به سبب افزایش آگاهی و کاهش فاصله‌های جغرافیایی، سرعت خبررسانی و مطلع شدن از حوادث بیشتر شده است. لذا هر گونه حرکتی، مثبت یا منفی به فوریت ثبت و منتشر می‌گردد.
از هفتاد و دو سال قبل که روس‌ها خیانت آشکاری به مرحوم پیشوا قاضی محمد کردند و درپی آن قتل عام یک ملیون کورد در سیبری و سرنگون کردن جمهوری خودمختار لاچین در منطقه قره باغ تاکنون کارنامه مثبتی در اذهان کوردها نداشته‌اند.
شخص اینجانب از کودکی و از زمانی که علاقه شدیدی به رادیوهای فارسی زبان و شنیدن اخبار مربوط به ایران را داشتم، تنها رادیوی فارس زبانی که نتوانستم به آن گوش دهم رادیو فارسی مسکو بود، زیرا خلق وخوی کمونیستی آنها اجازه همراهی و استفاده از اخبار را نمی داد. اصولا استثمار توده‌ها و استعمار ملت‌ها و نیز پیمان شکنی و پشت هم پیمان‌ها را خالی کردن از صفات مختص روس‌هاست.
بگذریم از رفتار روس‌ها با افغان‌ها، چچن ها و مسلمانان روسیه و قفقاز و دیگر ملت‌ها. حتی در تظاهرات اخیر تنها کشوری که شهروندانش را از سفر به ایران منع کرد روس‌ها بودند.
شاید عده‌ای فوراً رفتار حکومت‌های مسلط بر کشورهای اسلامی را به رخ ما بکشند، اتفاقاً ظلم و پیمان شکنی از سوی مدعیان اسلام بدتر است، که در آن باره صحبت خواهد شد.
اما بحث ما روس‌ها و خیانت‌های آنها به ملت کورد است که از اخراج عبدالله اوجلان تا بحث رفراندوم و در این اواخر موضوع عفرین که به آسانی پشت کوردها را در مقابل چهار بسته لباس ترکی خالی کرد و مانند همیشه نقطه‌ی سیاهی بر کارنامه‌ی خود افزود..
اما تمام اشکال کار در عبرت نگرفتن کردها از حوادث تاریخی و عدم وحدت و تفرقه و تنها و بییار و یاور بودن آنان در صحنه‌ی بینالملل است که چنین سرنوشتی را برای آنان ایجاد نموده است.
بحث این است که نباید هیچ وقت و هیچ زمانی نه به روس‌ها و نه به شیطان بزرگ و نه به هیچ ظالم و ستمکاری پشت بست و من به این آیه بسیار ایمان دارم که خداوند اوضاع هیچ ملتی را دگرگون نمی‌سازد مگر اینکه خود تصمیم به تغییر و دگرگونی خود بگیرند.
روزنامه مستقل پنج شنبه ۵ بهمن ۱۳۹۶